کاری که توسط فرد انجام می گیرد می تواند باعث شادمانی یا بیماری شود. اینکه کدامیک از انها اتفاق بیافتد ،بستگی به این دارد که فرد چه شخصیتی دارد ، مشغول به تنجام چه کاری است و در محیط کار چگونه رفتار می کند.
البته میزان شادمانی ارتباط تنگاتنگی با تندرستی روانی افراد دارد ،بطوریکه وقتی فرد می گوبد بسیار شاد است و نسبت به زندگی احساس رضایت دارد یعنی سطح توان تندرستی در وی بالاست.مشاغلی که در آن به فرد پاداش اعطا می شود روابط کاری مناسب میان همکاران وجود دارد و حس موفق بودن همواره به افراد القا می شود،شرای طلازم برای ایجاد تندرستی روانی در افراد پدید می آید.
هر فردی مایل است در محیط مثبت و شاد مشغول بکار شودو با توجه به بهره ورری بالایی که در محیطهای شاد وجود دارد ،مهمترین مسئله چگونگی ایجاد شادی در محیط کار است.یه این منظور روشهای متعددی وجود دارد که از آن جمله به موارد زیر اشاره می شود.
-یکی از مشخصه های محیط های کاری شاد این است که در آن از مدیران و سایر کارکنان قدردانی صورت می گیردو از کارگران در مقابل کار خوبی که ارائه داده اند ،تشکر می شود. وقتی افراد کارشان را بدرستی انجام می دهند ،انتظار دارند از آنها در قبال تلاشی که کرده اند ، قدردانی شود. بدون وجود سپاسگذاری و تشویق ، کارکنان احساس می کنند تلاشهای آنان دیده نمی شود و اهمیتی برای سازمان ندارد.
-مواد و تجهیزات : زمانی که سازمان به منظور تسهیل در انجام مشاغل ،مواد و تجهیزات مورد نیاز را مهیا می کند ،افراد به گونه ای ماهرانه تر و صحیح تر وظابف خود را انجام می دهند.در سازمانی که به دلیل نبود تجهیزات مناسب ،توقف کاری وجود دارد ،عملکرد و اخلاق کارکنان تقلیل می یابد.
تشکر: در محیطهای کاری شاد همواره کلماتی برای تشکر از کارکنان به کار می رود .اثر چگونگی رفتار سازمان با کارکنان روی نتیجه کارشان اثرگذار است.چنانچه کارکنان از سوی سازمان مورد احترام قرار نگیرند ،انگیزه ای برای اتمام کار خود نخواهند داشت.سازمان باید با کلیه کارکنان با احترام رفتار کند و با آنان همانند یک انسان سخن بگوید نه مثل یک کارگر.
-همکاری و دوستان : در سازمانی که کارکنان شاد وجود دارد ،گروههای کاری شکل می گیرد.همکاران به منظور تکمیل پروژه ها با هم همکاری میکنند و به یکدیگر یاری می رسانند.روابط دوستانه ای میان آنها شکل می گیرد که باعث می شود در بیرون از سازمان نیز ادامه یابد.به دلیل لذتی که از روابط میان کارکنان وجود دارد، آنان با شادی وارد سازمان می شوند و با شادی آنجا را ترک می کنند.البته شادی در سازمان نباید فقط برای افراد خاص باشد ،بلکه همگان باید از آن بهره ببرند.
همانطور که گفته شد کارکنان شاد افراد محورگرا و بهره ور هستند که نسبت به نقش خود در سازمان احساس رضایت دارند. زمانی که کارکنان شاد باشند ،استرس کمتری در محیط کاری وجود خواهد داشت؛بعلاوه کارکنان تمایل دارند برای مدت طولانی در سازمان باقی بمانند و بر این اساس نرخ ترک سازمان کاهش پیدا می کند و همین امر سبب می شود بسیاری از هزینه هایی که صرف جذب نیروی جدید در سازمان می شود ، کاهش یابد.آنچه در این میان اهمیت دارد روشهای حفظ شادمانی میان کارکنان است که به این منظور راهکارهای زیر ارائه می شود:
-اطلاعات کافی در اختیار کارکنان قرار دهید: از طریق ابزارهای مناسب برای ایفای نقش کارکنان در سازمان، آنان را توانمند سازید.چناچه انتظار دارید کارکنانتان به موفقیت دست یابند، در آنان برای تحقق اهداف اعتماد به نفس ایجاد کنید.کلیه جزئیات مرتبط با شغل از قبیل زمان اختتام کار،اولویت ها ، منابع در دسترسو...را برای آنان توضیح دهید.برنامه های ضروری را به آنان آموزش دهید.با ارائه دستورالعملهای مبهم کارکنان را گیج و سر در گم نکنید.زمانیکه می خواهید قسمتهای خاصی از وظایف را برای آنها توضیح دهید از کلمات پرسشی همچون چرا،چگونه،کجا،چه کسی و چه چیزی استفاده کنید.توضیح دهید که مثلا چه کسی کار را تمام می کند،چه چیزی در کار درگیر است ، چه زمانی کار باید تمام شود،در کجا باید کار انجام گیرد و چرا این کار اهمیت دارد.
-شناختها را افزایش دهید: فرهنگی ایجاد کنید که از طریق آن کارکنان به طور عمیق خود را بشناسند .چناچه کارکنان احساس کنند که سازمان با شخصیت آنها تناسب دارد،محیط کار برای آنان بسیار لذت بخش خواهد بود.کارکنان باید در مورد ارزش ها ،محصولات و تصویر سازمان اشتیاق داشته باشند.از طریق برقراری ارتباط با کارکنان نیازهای آنها را شناسایی کنید و بر مبنای آن مزایای همچون پرداخت شهریه دانشگاه،تخفیف برای عضویت در باشگاههای ورزشیو...به آنان پیشنهاد دهید.از کارکنان بخواهید که بطور همزمان ،زمانی را به خود وزمانی را برای ارائه پیشنهاد به منظور پرورش سازمان اختصاص دهند.
-افراد برتر و متعالی را شناسایی کنید: چنانچه کارکنان وظیفه ی خود را به خوبی انجام دادند، به آنان پاداش دهید.توجه به کارکنان باعث می شود تا نسبت به خود احساسی مثبت داشته باشند و در عین حال نیز رضایت شغلیشان افزایش یابد.قدردانی های رسمی از کارکنان نظیر اختصاص فضای پارکینگ به آنان ،اعطای بن، جایزه ،مستمریو...سبب می شود برای رسیدن به موفقیت انگیزه ای بیشتر داشته باشند و در این راستا تلاشی بیشتر نمایند. هرگز منتظر وقوع اتفاق بزرگی نباشید تا بخاطر آن افراد را تشویق کنید.هر روز از طریق روشهایی همچون ارائه باز خورد به کارکنان ،تشویق کلامی آنان و...به فعالیت ها و تلاش های آنان اعتبار ببخشید.بر این اساس اگر عملکرد فردی در زمینهای خاص ارتقاءپیدا کرد، اجازه دهید به سرعت نسبت به آن آگاهی پیدا کند.
- نسبت به نگرانی های کارکنان عکس العمل نشان دهید: تا جایی که امکان دارد از کارکنان بخواهید نگرانیهای خود را با شما درمیان بگذارند و در محل کارتان همواره به روی آنها باز باشد.در حقیقت در برابر حل مشکلات درون سازمانی متعهد باشید.چنانچه برای کارکنان فرصتی به وجود آید تا درباره مشکلات خود سخن بگویند ،احتمال کمتری وجود خواهد داشت که در محیط کار با خطر روبرو شوند. از طریق برقراری تماس چشمی با آنان و تمرکز کامل روی کلماتی که بیان میکنند، به آنان ثابت کنید که به دقت به سخنانشان گوش می دهید.در میانه راه صحبت آنان را قطع نکنید و به دنبال راه حلی باشید تضاد ایجاد شده ،برطرف گردد.
-کارکنان را نسبت به مسائل سازمان ،آگاه کنید: همواره اخبار درونی سازمانی را به اطلاع کارکنان برسانید تا احساس کنند که بعنوان عضوی با اهمیت برای سازمان در نظر گرفته شده اند.زمانی که کارکنان از تغییرات بوجود آمده در سازمان اطلاع پیدا می کنند ،استرس های کاری آنان کاهش می یابد.گزارش هایی راجع به موفقیتهای سازمان به کارکنان ارائه دهید تا دریابند تلاشهای جمعی آنها چگونه تفاوت را بوجود می آورد.همواره با کارکنان جلسات منظم داشته باشیدتا از نظرات ،انتقادها و پیشنهادهای به روز آنها اطلاع پیدا کنید.